میدونی چیه ادما باید با کسایی باشن ک دوسشون ندارن
ن با ادمایی ک ازشون بدشون میاد ن ....اما حس عشقی هم بهشون نداشته باشی
اینجوری میتونن ی رابطه موفق داشته باشن ک توش بحثی نباشه..داعوایی نباشه...
اخه اگ با کسی ک دوسش داری باشی ناخواسته اذیتش میکنی.. روش حساس میشی...بهش گیر میدی..میگی با این برو با اون نرو ...اینجا برو اونجا نرو...
دلت میخواد از همه دور کنیش ک کسی اونو ازت ندزده...ک کسی دلشو نبره...
دلت میخواد توی قلبت زندانیش کنی..محکوم ب حبس ابد...بدون هیچ ملاقاتی..فقط خودت داشته باشیش
میبینی چقد بده یکیو دوس داشته باشی ..چقد بهش سخت میگیری..خودتم حس بدی داری از این کارا اما دست خودت نیس نمیخوای ریسک کنی ک از دستش بدی ...
شاید اگر اونم دوست داشته باشه دلیل این سخت گرفتنا رو بفهمه ..دلیل این محافظت هارو بدونه ...
ولی از کجا بدونه اون ک ت دل ت نیس بفهمه وقتی لباسای خوشگل میپوشه...ب خودش میرسه...میره مهمونی ت دل ت چ اشوبی ب پا میشه....
اگ ت دلت بود بهت نمیگفت بی فکر بهت نمیگفت بی منطق...
کاش دوست نداشتم شاید اونجوری رابطه ی خوبی داشتیم...
دلنوشته
(/\)
نظرات شما عزیزان: